Home

inkomstenondersteuning

Inkomensondersteuning is een beleidsinstrument in veel welfaire systemen dat bedoeld is om het gezins- of huishoudinkomen aan te vullen wanneer dit niet toereikend is om een minimale levensstandaard te waarborgen. Het concept wordt in Nederlandse- en Vlaamsstalige contexten gebruikt en kan zowel nationaal als lokaal worden georganiseerd via sociale- of bijstandsinstanties. Het doel is armoede te verminderen, economische weerbaarheid te vergroten en deelname aan de samenleving en arbeidsmarkt te stimuleren.

De vormen van inkomensondersteuning variëren. Ze kunnen bestaan uit directe geldelijke uitkeringen of toeslagen, zoals maandelijkse

Administratie en eligibility betreffen doorgaans residency- of nationaliteitsvereisten, vaststellen van inkomen en vermogen, en soms arbeids-

Inkomensondersteuning werkt vaak samen met andere uitkeringen en kan interacties hebben met belastingen en verzamelingen van

of
eenmalige
bedragen,
en
uit
indirecte
steun
zoals
belastingkredieten,
huur-
of
energietoelagen,
(kleding)voorraden
of
voedselhulp.
In
veel
systemen
zijn
deze
voorzieningen
means-tested
(tijdelijk
afhankelijk
van
het
inkomen
en
het
vermogen),
maar
sommige
componenten
kunnen
ook
universeel
zijn.
De
hoogte
en
de
duur
van
de
ondersteuning
hangen
af
van
gezinsgrootte,
leeftijd,
zorgbehoefte
en
de
overige
inkomsten
of
bezittingen
van
de
aanvrager.
of
participatieverplichtingen.
Aanvragen
verlopen
via
sociale
diensten,
gemeenten
of
een
centrale
overheidsinstantie,
vaak
met
vereiste
documentatie
en
periodieke
herzieningen
van
de
hulpverlening.
inkomsten.
De
effectiviteit
wordt
gemeten
aan
armoedecijfers,
de
doelgroepbereikbaarheid,
de
adequaatheid
van
de
geboden
ondersteuning
en
de
administratieve
lasten.
Kritiek
richt
zich
op
complexiteit,
streefcijfers
en
eventuele
prikkelproblemen
bij
verhoging
van
inkomsten.