huidophuidcontact

Huid-op-huidcontact, ook wel huid-tot-huidcontact genoemd, is de praktijk waarbij een pasgeborene direct tegen de borst van een volwassene wordt geplaatst, meestal de moeder. De baby draagt daarbij meestal slechts een luier en wordt warm gehouden door de drager. Het wordt vaak direct na de geboorte toegepast en kan ook bij jonge zuigelingen voorkomen.

In de neonatale zorg is huid-op-huidcontact bekend onder de term kangaroo care, een methode die vooral wordt toegepast bij premature of zieke baby's. Ook vaders of andere verzorgers kunnen betrokken worden bij dit contact, wat de ouder-kindbinding en de betrokkenheid bevordert.

Voordelen van huid-op-huidcontact zijn onder andere betere thermoregulatie, stabilisatie van ademhaling en hartslag, en een gunstige regulering van de bloedsuikerspiegel. Het kan huilen verminderen, een snellere en succesvolle start van borstvoeding bevorderen en de afgifte van oxytocine bij de ouder stimuleren, wat binding en ontspanning ondersteunt. Uit evaluaties blijkt dat huid-op-huidcontact borstvoeding en gewichtstoename bij premature baby's ondersteunt en positieve effecten kan hebben op ouderlijke tevredenheid en stressniveaus.

Uitvoering en veiligheid: de baby ligt bloot tegen de borst van de volwassene, vaak met het hoofdje iets naar opzij zodat de luchtweg vrij blijft. De volwassene houdt de baby warm en controleert regelmatig op ademhaling, kleur en tekenen van distress. Het contact wordt voortgezet zolang het veilig en comfortabel is; onderbreking kan nodig zijn bij medische noodzaak of onrust bij de baby of ouder.

Contra-indicaties en beperkingen: absolute contra-indicaties komen zelden voor; in situaties van instabiele moeder of baby of bij infectiepreventiebehoeften kan huid-op-huidcontact tijdelijk worden aangepast of beperkt. Beoordeling gebeurt per situatie.

Zie ook: kangaroo care, borstvoeding, neonatale zorg.