hoofdsombetalingen

Hoofdsombetalingen, ook wel principal payments genoemd, zijn betalingen die de uitstaande hoofdsom van een lening verlagen. Ze vormen het deel van een betalingsverplichting dat niet als rente telt, maar daadwerkelijk de lening zelf aflost. In veel leningsovereenkomsten bestaan betalingen uit rente plus een hoofdsombetaling.

Hoe hoofdsombetalingen voorkomen, verschilt per lening. Bij de meeste kredieten bestaat elke betalingsperiode uit rente over de huidige hoofdsom en een aflossing van een deel van de hoofdsom. Sommige leningen zijn rente-achtig of bulletleningen, waarbij gedurende de looptijd alleen rente wordt betaald en de volledige hoofdsom aan het eind van de termijn wordt afgelost. Bij aflossingsleningen verandert de verhouding tussen rente en hoofdsombetaling in de loop van de tijd: de hoofdsombetaling kan toenemen terwijl de rente kleiner wordt naarmate de hoofdsom afneemt.

Verschillende aflossingsschema’s bestaan. Bij lineaire aflossing is de hoofdsombetaling in elke periode constant, wat leidt tot dalende totale betalingsbedragen. Bij annuïteiten is de totale betaling constant, terwijl het aandeel hoofdsombetaling in de loop van de tijd toeneemt en het rentedeel afneemt. Veel consumentenleningen en hypotheken volgen tegenwoordig een annuïtair schema.

Financiële en fiscale implicaties spelen mee. Hoofdsombetalingen verlagen de schuld en verhogen eigen vermogen in de lening, maar ze leveren doorgaans geen fiscale aftrekmogelijkheid op zoals geldt voor hypotheekrente in sommige jurisdicties. Het bijhouden van een aflossingsschema helpt bij cashflowplanning en bij het inschatten van de totale kosten van de lening.

Samengevat verwijst hoofdsombetalingen naar het deel van een betaling dat de uitstaande hoofdsom vermindert en daarmee de leningsschuld verlaagt.