hoofdmechanismen
Hoofdmechanismen is een term die in de wetenschappelijke literatuur wordt gebruikt om de belangrijkste causale processen achter een fenomeen aan te duiden. Het concept helpt bij het identificeren van de kernmechanismen die een systeem sturen, in tegenstelling tot randvoorwaarden of toevalligheden. Hoofdmechanismen komen voor in uiteenlopende vakgebieden zoals biologie, geneeskunde, techniek, economie en sociale wetenschappen.
Een hoofdmechanisme is doorgaans een relatief robuuste, reproduceerbare oorzaakvolgorde die ook onder verschillende condities aanwezig blijft.
Het identificeren van hoofdmechanismen gebeurt via systematisch literatuuronderzoek, procesanalyse, causal-diagrammen en proces-tracing, experimenten of quasi-experimenten, en
Voorbeelden: in klimaatwetenschap zijn de hoofdmechanismen de toename van broeikasgassen die de stralingsbalans verstoren; in geneeskunde
Het begrip ondersteunt systematisch begrip en ontwerp, maar kan ook leiden tot vertekening als belangrijke contextfactoren