hoofdgebouw

Hoofdgebouw is een veelgebruikte term in de Nederlandse bouw- en campusterminologie die verwijst naar het centrale of meest prominente gebouw binnen een complex, zoals een universiteitscampus, een bedrijfslocatie, een overheidsvoorziening of een historisch stadsdeel. Het hoofdgebouw fungeert doorgaans als eerste aanspreekpunt en omvat vaak de belangrijkste publieks- en administratieve functies, zoals de receptie, hoofdingang, een auditorium of congreszaal, kantoren van het management en centrale voorzieningen als horeca of informatiebalie.

Qua ligging en ontwerp heeft het hoofdgebouw meestal een prominente positie: centraal gelegen binnen het terrein, gericht op de hoofdas en ontworpen om herkenbaar te zijn voor bezoekers. Het gebouw is vaak representatief van buiten en functioneel van binnen, met een duidelijke routingswijze die bezoekers en medewerkers naar de diverse sectoren leidt. Historisch kan het hoofdgebouw een landmark zijn en een rol spelen in de identiteit van de instelling of het complex.

In kaartmateriaal en plattegronden dient het hoofdgebouw als oriëntatiepunt en referentiepunt voor de omliggende functies zoals onderwijsruimten, laboratoria, kantoren en opslag. De term is gangbaar in Nederland en Vlaanderen en blijft in gebruik bij renovaties en herindelingen van complexen. Soms kan het hoofdgebouw een beschermde status hebben, bijvoorbeeld als monument of rijksmonument, afhankelijk van historisch waarde en regelgeving.