hartziekte

Hartziekte is een verzamelnaam voor aandoeningen die het hart of de bloedvaten aantasten. Belangrijke vormen zijn coronairhartziekte, hartfalen, hartritmestoornissen en aandoeningen aan de hartkleppen. Vaak ontstaan hartziekten door atherosclerose en hoge bloeddruk, maar roken, hoog cholesterol, diabetes, overgewicht en gebrek aan lichaamsbeweging spelen een rol. Leeftijd en geslacht beïnvloeden het risico.

Symptomen variëren per aandoening. Coronairhartziekte kan pijn op de borst of benauwdheid geven; hartfalen kan kortademigheid en vocht in de benen veroorzaken; hartritmestoornissen kunnen voelen als een onregelmatige hartslag, duizeligheid of flauwvallen. Sommige hartziekten geven weinig klachten in het begin.

Diagnose gebeurt via medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en onderzoeken zoals ECG, echocardiografie, inspanningstesten en bloedonderzoek. Geavanceerde beeldvorming (CT- of MRI-scan) kan nodig zijn. Bij verdenking op een acuut letsel worden troponine en andere markers gemeten.

Behandeling hangt af van de aandoening en omvat leefstijlaanpassingen en medicijnen (antitrombotica zoals aspirine; statines; bètablokkers; ACE-remmers of ARB’s; diuretica). Voor ingrepen bestaan onder meer dotterbehandeling met een stent, bypassoperatie, kleprepair of -vervanging en implantatie van een pacemaker of ICD.

Preventie richt zich op risicofactoren: niet roken, gezonde voeding, regelmatige beweging en controle van bloeddruk, cholesterol en suiker. De prognose varieert per aandoening; tijdige diagnose en behandeling verbeteren overleving en kwaliteit van leven.

---