hartklepaandoeningen

Hartklepaandoeningen zijn aandoeningen van de hartkleppen die de bloedstroom door het hart regelen. De belangrijkste problemen zijn stenose (vernauwing van een klep) en regurgitatie (insufficiëntie), waarbij bloed terugstroomt. Klepafwijkingen kunnen één of meerdere kleppen betreffen: aortaklep, mitralisklep, tricuspidalisklep en pulmonalklep. Oorzaken zijn aangeboren factoren, reumatische koorts, degeneratieve veranderingen bij ouderen, infecties zoals endocarditis en ischemische hartaandoeningen.

Symptomen hangen af van de ernst en de betrokken klep. Veel patiënten hebben lange tijd geen klachten. Bij significante aandoening kunnen kortademigheid bij inspanning, angina, vermoeidheid, duizeligheid of syncope optreden. Bij late complicaties kan vochtretentie ontstaan en kan het hart onvoldoende pompen.

Diagnostiek omvat lichamelijk onderzoek met auscultatie (hartgeruis) en beeldvorming zoals echocardiografie als belangrijkste diagnostische test. Overige onderzoeken zijn onder meer ECG, röntgenfoto van de borstkas, MRI/CT en in sommige gevallen invasieve katheterisatie.

Behandeling hangt af van de ernst en kan bestaan uit observatie bij milde vormen, medicatie ter symptoomcontrole (diuretica, afterloadreductie, bètablokkers) en behandeling van onderliggende oorzaken. Definitieve behandeling omvat klepreparatie (reparatie) of klepvervanging, vaak met een mechanische of bioprosthetische klep. Ook bestaan er percutane opties zoals transcatheter aortaelklepimplantatie (TAVI/TAVR) voor geschikte patiënten.

Prognose varieert sterk en is afhankelijk van de ernst en tijdige behandeling. Regelmatige controle bij een cardioloog is aanbevolen om progressie te monitoren en complicaties te voorkomen. Levensstijl en follow-up spelen een cruciale rol in het beheer.