groepsbeslissingen

Groepsbeslissingen zijn beslissingen die niet door een enkel individu, maar door een groep mensen worden genomen. Ze komen voor in organisaties, publieke instellingen en verenigingen en omvatten meestal het verzamelen van informatie, het uitwisselen van standpunten en het gezamenlijk kiezen van een optie voor implementatie.

Een gebruikelijke aanpak omvat probleemdefinitie, informatie- en meningsdeling, idee-generatie (bijvoorbeeld brainstormen), evaluatie van alternatieven, selectie en implementatie, gevolgd door evaluatie. Verschillende methoden kunnen worden ingezet, zoals nominal group technique, Delphi-studies, of multi-criteria analyse. Het proces wordt vaak ondersteund door duidelijke rollen zoals facilitator, notulist en tijdsbewaker, en door afspraken over participatie en besluitregels.

Voordelen van groepsbeslissingen zijn onder meer een grotere hoeveelheid informatie en verschillende invalshoeken, betere legitimiteit en meer draagvlak voor de uitvoering. Nadelen zijn onder meer langere besluitvorming, risico op conflicten en de kans op groepsdenken als kritische reflectie ontbreekt. Het succes hangt af van factoren zoals de cultuur van psychologische veiligheid, de structuur van de bijeenkomst, en de naleving van duidelijke besluitregels.

Factoren die de effectiviteit beïnvloeden zijn onder meer groepsgrootte, diversiteit, leiderschapsstijl en de mate van gelijkwaardige participatie. Daarnaast spelen taakduidelijkheid, procesnormen en samenwerkingsklimaat een rol. Toepassingsgebieden zijn onder andere bedrijfs- en projectteams, commissies en beleidsvorming; in juridische context kunnen ook jurybeslissingen vallen.