goedkeurings

Goedkeuring is het formele proces waarbij een bevoegd orgaan of persoon toestemming geeft voor een voorgenomen besluit, handeling of product. Het impliceert dat aan bepaalde criteria is voldaan en dat het onderwerp als rechtsgeldig of geschikt wordt beschouwd.

Toepassingsgebieden zijn onder meer de publieke sector, bedrijfsvoering en de product- en certificeringsbranche. In de overheid kan goedkeuring betekenen dat een wet, beleidsplan of begroting wordt goedgekeurd door een bevoegd gezag. In het bedrijfsleven geldt de goedkeuring voor investeringen, projecten en wijzigingen aan processen of systemen. In kwaliteits- en veiligheidsregimes wordt goedkeuring vaak gekoppeld aan certificering en naleving van normen.

Een gebruikelijk goedkeuringsproces bevat criteria, documentatie, evaluatie en besluitvorming door een bevoegde persoon of commissie. Er kunnen informatiesessies, controles en risicobeoordelingen plaatsvinden. Een audit trail registreert wie wanneer heeft goedgekeurd, en vaak zijn termijnen en escalatieprocedures onderdeel van het proces.

Typen goedkeuring zijn onder meer wettelijke/regelgevende, financiële/budgetaire, operationele en technische of kwaliteitsgoedkeuring. Interne of administratieve goedkeuringen dienen als borging van governance en verantwoording.

Zonder goedkeuring is een besluit vaak niet uitvoerbaar en kan het leiden tot risico's of aansprakelijkheid. Een tijdig verkregen goedkeuring vergroot transparantie, compliance en efficiëntie.

Etimologisch: goedkeuring komt van goed en keuren; in teksten wordt regelmatig 'goedkeuring' gebruikt. Zie ook: toestemming, accreditatie, certificering, machtiging.