glasvezelversterkte

Glasvezelversterkte kunststof, vaak afgekort als GVK of GFRP in het Engels, is een type composietmateriaal waarin glasvezels als versterking zijn ingebed in een polymeer-matrix. De combinatie levert een materiaal met een hoge sterkte- en stijfheids-gewichtsverhouding en een uitstekende weerstand tegen corrosie en chemische invloeden, vergeleken met vele metalen.

Vezels en matrices komen in diverse combinaties voor. Vaak gebruikte vezels zijn E-glass en S-glass; de matrices zijn meestal thermoharders zoals epoxy, polyester of vinylester, maar ook thermoplastische systemen bestaan. De versterking kan worden toegepast als losse stof, geweven of niet-geweven matten, of als continue vezels via filament winding of pultrusie. Daarnaast bestaan handleiding-, productie- en infusieprocessen zoals hand lay-up, spray-up, resin transfer molding (RTM) en vacuum-assisted RTM.

Eigenschappen en prestaties variëren met de lay-out en het type matrix. GVK toont een hoge trek- en buigsterkte en goede slagvastheid bij lage dichtheid, uitstekende corrosie- en UV-bestendigheid, en minimale warme geleiding. De materialen zijn anisotroop: mechanische eigenschappen hangen sterk af van de vezelrichting. Nadelen zijn onder meer gevoeligheid voor delaminatie, beperkte temperatuurdraagkracht en vochtopname bij sommige resin-systemen, wat prestatie kan beïnvloeden.

Toepassingen zijn onder andere luchtvaart- en auto-industrie, bouwproducten zoals buizen, tanks en reconstructie-elementen, sportuitrusting en windturbinebladen. Recycling en end-of-life-afhandeling blijven uitdagingen bij thermoharsre GVK; thermoplastische combinaties bieden soms betere recycleerbaarheid. Veiligheid bij verwerking vereist passende beschermingsmaatregelen tegen vezelfragmenten. Precisie- en kwaliteitscontrole omvatten trek- en buigproeven en toetsing van vezelinhoud volgens internationale normen.