geograaf

Een geograaf is een persoon die geografie bestudeert, de wetenschap die de aardoppervlakte, de verschijnselen op aarde en hun ruimtelijke verdeling onderzoekt, evenals de relaties tussen mens en omgeving. Geografie omvat zowel de fysieke aspecten, zoals landschappen, klimaat en ecosystemen, als de menselijke aspecten, zoals bevolkingsverdeling, cultuur, economie en ruimtegebruik.

In de praktijk houden geografie en geografen zich bezig met kaartvorming en ruimtelijke analyse. Physical geography en human geography zijn twee hoofdrichtingen; GIS, cartografie, ruimtelijke planning en milieumanagement zijn veelvoorkomende toepassingsgebieden. Geografen gebruiken veldonderzoek, geospatiale data en modellen om patronen te verklaren en beleid te adviseren.

Historisch gezien heeft geografie wortels in antieke beschavingen; Griekse en Romeinse geografen zoals Eratosthenes en Ptolemaeus droegen bij aan kaartkunde. In de negentiende en twintigste eeuw ontwikkelden figuren als Alexander von Humboldt en Carl Ritter de systematische benaderingen van omgeving en samenleving. Met de opkomst van GIS en digitale kaarten is ruimtelijke analyse tegenwoordig integraal in vele sectoren.

Opleiding en beroep: een geograaf heeft doorgaans een universitaire opleiding in geografie of ruimtelijke wetenschappen. Werkterreinen variëren van academische onderzoekslaboratoria en onderwijs tot overheidsinstanties, consultancies, stedenbouw en milieuduurzaamheid.

De term geograaf is Nederlands voor een beoefenaar van geografie. Het vak onderscheidt zich van geologie, dat zich meer op de aardlagen en processen van de aarde richt, en van cartografie, dat primair gericht is op het maken van kaarten. In hedendaagse toepassingen speelt de geograaf een sleutelrol in ruimtelijke planning en milieubeheer.