gedrevenheid

Gedrevenheid is de eigenschap of toestand waarbij iemand doelgericht en vasthoudend handelt vanuit een sterke innerlijke motivatie. Het omvat een combinatie van motivatie, volharding en initiatief, waardoor iemand actief kansen zoekt, obstakels overwint en een duidelijke richting vasthoudt op de lange termijn.

Het woord komt van gedreven, afgeleid van drijven, en verwijst naar het voortbewogen worden door interactie tussen interne verlangens en externe prikkels. In het Nederlands wordt gedrevenheid gebruikt als synoniem voor drive, motivatie en ambitie, terwijl nuance ligt in de mate van volharding en doelgerichtheid.

In de psychologie wordt gedrevenheid gezien als zowel een persoonlijkheidstrek als een toestand. Het is verwant aan intrinsieke motivatie, doorzettingsvermogen en eigenaarschap, en wordt in onderzoekscontexten gekoppeld aan concepten als grit en achievement motivation. Meetinstrumenten bestaan uit zelfrapportagevragenlijsten die doelgerichtheid, vasthoudendheid en proactiviteit peilen.

Gedrevenheid kan positieve uitkomsten stimuleren, zoals betere prestaties, leren en innovatie. Te sterke of onevenwichtige gedrevenheid kan echter leiden tot burnout, tunnelvisie en het negeren van welzijn of ethische grenzen. Een evenwichtige vorm combineert ambitie met realistische doelen, zelfzorg en reflectie.

Zie ook: motivatie, ambitie, doelgerichtheid, doorzettingsvermogen, grit, eigenaarschap.