gebouwgevel

Een gebouwgevel is de buitenste wand van een gebouw en omvat zowel de drager als de afwerking. Het vormt de scheiding tussen binnen- en buitenruimte en bepaalt mede de daglichtinval, ventilatie en waterdichtheid. Daarnaast draagt de gevel bij aan de esthetiek en het herkenbare imago van een gebouw.

Een gevel bestaat uit meerdere lagen en elementen, zoals een draagconstructie, een isolerende en vochtwerende laag, en de afwerking in de vorm van metselwerk, pleisterwerk, glas, metaal of hout. Openingen voor deuren en ramen en de daarbij behorende zetwerk en beglazing zijn integraal onderdeel van de gevel. Decoratieve en functionele details zoals lijsten, schoren, hoeken en kroonlijsten dragen bij aan de stijl.

Materialen variëren sterk: baksteen, natuursteen, beton, staal, aluminium, glas en houten elementen veel gebruikt. Moderne gevels gebruiken soms geïndustrialiseerde gevelpanelen of composietmaterialen en kunnen klimaat- en zonne-energievoorzieningen integreren, zoals glas met hoog isolatiewaarde of zonwering. Bij ontwerp moet rekening worden gehouden met windbelasting, waterafvoer, onderhoud en toegankelijke inspectie.

Er is sprake van regelgeving omtrent gevels, waaronder eisen aan brandveiligheid, waterdichtheid, isolatie en toegankelijkheid. In historische gebieden worden gevels vaak beschermd als erfgoed en vragen om zorgvuldige restauratie en behoud, bijvoorbeeld bij restauratie of conservatie van gevels van rijksmonumenten.