frequentieadverbium

Frequentieadverbium, ook wel frequentie-adverbium genoemd, is een woordsoort die aangeeft hoe vaak een handeling voorkomt of een toestand bestaat. Ze drukken de frequentie uit van een werkwoord of van een zinsdeel en helpen de aard van een handeling te beschrijven. Veel voorkomende frequentieadverbia zijn altijd, meestal, vaak, soms, af en toe, zelden en nooit. Uitdrukkingen als bijna nooit en af en toe horen ook bij deze categorie.

In het Nederlands drukken frequentieadverbia doorgaans habitualiteit of herhaling uit. Ze kunnen het werkwoord modificeren en in samengestelde tijden ook het hulpwerkwoord. De gebruikelijke positie is: in eenvoudige tijden staat het adverbium meestal direct achter het werkwoord. Voorbeeld: Ik eet meestal kaas. In samengestelde tijden kan het na het hulpwerkwoord staan: Ik heb meestal gewerkt. Voor nadruk of contrast kan het adverbium ook aan het begin van de zin staan: Meestal ga ik naar huis. Negatieve vormen zoals nooit en zelden geven aan dat iets nooit of zelden gebeurt: Hij komt nooit naar bijeenkomsten; Zelden blijft hij lang.

Zie ook: adverbia, tijds- en moduulwoorden, en andere woordsoorten die frequentie aangeven.