fosfaatmeststoffen

Fosfaatmeststoffen zijn meststoffen die fosfor leveren aan planten, een essentieel voedingsstof voor wortelgroei, energietransport en vruchtzetting. Fosfor is vaak minder beschikbaar in de bodem dan nodig is, vooral op zure of arme gronden, waardoor fosfaatmeststoffen worden toegepast om de P-vraag van gewassen te dekken en opbrengsten te verbeteren.

De groep kent twee hoofdvormen: enkelvoudige fosfaatmeststoffen en samengestelde fosfaatmeststoffen. Enkelfvoudige fosfaatmeststoffen bevatten fosfaat zonder significante hoeveelheden ander macronutriënten. Voorbeelden zijn enkelvoudig superfosfaat (SSP) en triple superphosphate (TSP). SSP wordt geproduceerd door fosfaatrots te behandelen met zwavelzuur en levert P2O5 aan de bodem. TSP heeft een hoger fosforgehalte en wordt voornamelijk gebruikt waar een hogere fosfaatintreek nodig is.

Samengestelde fosfaatmeststoffen bevatten naast fosfaat ook andere nutrienten, vaak stikstof (N) of kalium (K). Voorbeelden zijn diammoniumfosfaat (DAP) en monoammoniumfosfaat (MAP), die fosfaat leveren in combinatie met stikstof, en NPK-fertilisatoren met een fosfaatcomponent. Deze producten worden gekozen wanneer tegelijkertijd N en P of NPK-behoefte in het gewas aanwezig is.

Toepassing en beheer van fosfaatmeststoffen hangen af van bodemonderzoek en gewasbehoefte. Dosering en timing variëren per soort gewas, bodemsamenstelling en klimaat. Fosfaatmeststoffen worden vaak vóór of bij het planten toegepast, of als aanvullende toediening in het groeiseizoen.

Milieu- en duurzaamheidsoverwegingen zijn relevant: overmatige afvoer van fosfaat kan leiden tot eutrofiëring van wateren; fosfaat is een eindige hulpbron, waardoor recycling en geïntegreerde bemestingstoolgangen steeds belangrijker worden. Regelgeving en labeling in veel regio’s geven P2O5-gehaltes en de samenstelling van de meststoffen aan.