financieringsstromen

Financieringsstromen is een begrip uit de financiële planning dat verwijst naar de totale geldstromen die een organisatie of economie binnenkomen en verlaten in een bepaalde periode, met aandacht voor de herkomst van het geld en het doel van de bestedingen. Het omvat zowel inkomsten als uitgaven die samen de financieringspositie bepalen.

De financieringsstromen bestaan uit verschillende bronnen en bestedingen. Bronnen zijn onder meer eigen vermogen, schulden (leningen, huidige en langlopende schulden), subsidies en beleggingsopbrengsten. Bestedingen betreffen investeringen in vaste activa, de opbouw van werkkapitaal, aflossingen van schulden en uitkeringen zoals dividend. De stromen kunnen kortetermijn (seizoen), middellangetermijn en langetermijnkinstrumenten omvatten en kunnen zowel inflows als outflows zijn.

In de praktijk komt financieringsstroom voor in verschillende contexten, zoals het bedrijfsleven, de publieke sector en liefdadigheidsorganisaties. In corporate finance heeft de financieringsstructuur invloed op solvabiliteit en kosten van kapitaal. Economisch gezien beschrijven financieringsstromen ook geldbewegingen tussen huishoudens, bedrijven, banken en de overheid. Het onderscheid tussen financieringsstromen en kasstromen (cash flows) is cruciaal: kasstromen geven daadwerkelijk ontvangen en uitgegeven contant geld weer, terwijl financieringsstromen de bron en bestemming van fondsen beschrijven, inclusief niet-contante activiteiten.

Beheer en planning van financieringsstromen zijn belangrijk voor liquiditeitsbeheer en solvabiliteit. Instrumenten zoals een financieringsplan, kasstroomprognoses en een financieringsmix helpen bij het afstemmen van inkomsten en uitgaven, het aantrekken van kapitaal en het verminderen van financieringsrisico’s.