familiehereniging

Familiehereniging is een immigratieregeling die het mogelijk maakt dat een persoon met een geldige verblijfsvergunning, asielstatus of andere legale residentie gezinsleden naar het land kan laten overkomen, zodat zij samen kunnen wonen. Het doel is gezinsleven en sociale en economische integratie te bevorderen door families niet uit elkaar te houden.

In de meeste systemen geldt familiehereniging voor directe familieleden, zoals een echtgenoot of geregistreerde partner, samenwonende partner met aantoonbare binding, en minderjarige kinderen. In sommige gevallen kunnen ook andere familieleden, zoals ouders die afhankelijk zijn, in aanmerking komen. De exacte toelatingsvrijheden hangen af van de nationale regelgeving en het type verblijfsstatus van de sponsor (bijv. werkgever, asielopvang, of langdurig verblijf).

De voorwaarden richten zich doorgaans op drie pijlers: gezinsband, financiële draagkracht en passende huisvesting. De sponsor moet vaak kunnen aantonen dat hij of zij zelfstandig genoeg inkomen heeft om het gezin te ondersteunen en dat er voldoende woonruimte beschikbaar is. Gezinsleden moeten soms medische checks, veiligheid- en integriteitscontroles ondergaan. De regels verschillen per land en kunnen uitzonderingen of beperkingen kennen op basis van leeftijd, relatievorm of duur van de verblijfsvergunning.

Procedureel verloopt familiehereniging via de relevante immigratiewijzer of IND/immigratieautoriteit van het land. De aanvraag wordt met bewijsdocumenten ingediend, gevolgd door beoordeling, mogelijk overleg of hoorzeting en uiteindelijk een besluit. Uitdoving of afwijzing kan leiden tot bezwaar- of beroepsprocedures. De regeling benadrukt doorgaans het belang van gezinsleven en stabiliteit voor integratie, maar kan langdurig en administratief belastend zijn.