eseistyki
Eseistyki to termin obejmujący zarówno praktykę, jak i teorię eseju jako formy literackiej. W sensie szerokim eseistyka obejmuje same eseje – krótkie, refleksyjne prozy łączące myśl, obserwację i argument – a także badania nad gatunkiem, jego historią i teoretycznymi założeniami.
Charakterystyka eseju to elastyczność formy, subiektywność i skłonność do osobistego punktu widzenia. Eseje często łączą narrację,
Historia eseistyki sięga w Europie renesansu i wczesnej nowożytności, w której Montaigne sformułował charakter eseju. W