enkapsulacja

Enkapsulacja (ang. encapsulation) to jeden z podstawowych sposobów organizacji kodu w programowaniu obiektowym. Polega na łączeniu danych i operacji na tych danych w jeden moduł, najczęściej klasę, oraz na ograniczeniu dostępu do wewnętrznych elementów tego modułu. Dzięki temu użytkownik obiektu widzi jedynie jego publiczny interfejs, a implementacja pozostaje ukryta.

Mechanizmy enkapsulacji obejmują mechanizm dostępu: pola mogą być prywatne lub chronione, a dostęp do nich zapewniają publiczne metody (na przykład gettery i settery) lub inne publiczne operacje. Publiczny interfejs stanowi kontrakt, a wewnętrzna reprezentacja może być dowolnie zmieniana bez wpływu na sposób użycia obiektu.

Korzyści to ochrona integralności danych, minimalizacja zależności między częściami programu, łatwiejsze utrzymanie i możliwość ukrycia złożoności implementacji. Enkapsulacja sprzyja również hermetyzacji modułów i łatwiejszemu testowaniu.

W praktyce enkapsulacja występuje niemal w każdej klasie w językach takich jak Java, C++, C#, gdzie stosuje się prywatne pola i publiczne metody dostępu. Zobowiązuje projektanta do projektowania czystego interfejsu oraz do ograniczenia bezpośredniego dostępu do stanu obiektu.

Dla kontekstu: enkapsulacja jest jedną z podstawowych zasad programowania obiektowego obok abstrakcji, dziedziczenia i polimorfizmu.