enfinanciering

Enfinanciering is een financieringsvorm waarbij de kosten van een project worden gedragen door twee of meer financiers, vaak via een gezamenlijke overeenkomst. Het begrip wordt in het Nederlands soms gebruikt als synoniem voor cofinanciering of gezamenlijke financiering. Doorgaans treedt een leidende financier op als coördinator en verdeelt de financieringsbehoefte onder de deelnemers volgens vooraf afgesproken criteria, zoals aandeel in risico, bijdrage aan de uitvoering en beschikbaarheid van middelen.

Toepassingsgebieden van enfinanciering zijn onder meer infrastructuurprojecten, onderzoeks- en innovatieprogrammas, ontwikkelingssamenwerking, publieke voorzieningen en energietransitie. Financieringsstructuren omvatten directe co-financiering (inzamelingen van meerdere bronnen in één projectbudget), blended finance (combinatie van concessionele en marktgerichte financiering), en voorschotten of lening- en eigendomsdeelnames die door verschillende partijen worden verstrekt. Vaak worden governance- en rapportagestructuren opgezet om duidelijke verantwoording, outputs en resultaten vast te leggen, met afspraken over interim- en finalDisbursments, evaluatiecriteria en exit-regelingen.

Voordelen van enfinanciering zijn onder meer verhoogde kapitaalkracht, risk sharing, toegang tot diverse financieringsinstrumenten, en betere aansluiting bij publiek-private samenwerking. Nadelen zijn onder meer toegenomen complexiteit, koordinatie- en compliance-uitdagingen, mogelijk langer besluitvormingsproces en de noodzaak van duidelijke contractuele afspraken over verantwoordelijkheid, eigendom en outputs.

Typische voorbeelden zijn Europese structuur- en investeringsfondsen die cofinanciering combineren met nationale budgetten, publiek-private samenwerkingsverbanden en internationale ontwikkelingsprojecten. Gerelateerde termen zijn cofinanciering, gezamenlijke financiering en blended finance.