energievoorschriften

Energievoorschriften zijn wettelijke regels en normen die bepalen hoe energie wordt geproduceerd, verbruikt en bespaard. Ze hebben tot doel het energieverbruik te beperken, de energie-efficiëntie te verhogen en de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, terwijl veiligheid en leveringszekerheid van energie gegarandeerd blijven. De voorschriften bestrijken gebouwen, industrie, transport en huishoudelijke apparaten en worden op nationaal, regionaal en Europees niveau vastgesteld.

In de bouwsector regelen energievoorschriften de bouw- en renovatie-eisen, zoals isolatie, verwarming en ventilatie. In Nederland vallen veel bepalingen onder het Bouwbesluit en aanverwante regelgeving. Een energielabel geeft bij verkoop of verhuur informatie over de energieprestaties, terwijl nieuwbouw vaak aan minimumeisen voor prestaties moet voldoen.

Op Europees niveau staan de Richtlijn inzake de Energieprestatie van gebouwen (EPBD) en de Richtlijn inzake Energie-efficiëntie (EED) centraal; deze zijn nationaal vertaald en toegepast. Doelstellingen zijn onder meer minimale gebouwprestaties, verplichtingen voor energiebesparende maatregelen bij bedrijven en rapportageverplichtingen. Voor huishoudelijke apparaten bestaan ecodesign- en energielabelsystemen die consumenten informeren.

Instrumenten omvatten subsidies en fiscale prikkels voor energiebesparende maatregelen, zoals isolatie, warmtepompen of zonnepanelen, evenals marktgestuurde instrumenten zoals heffingen en, op bedrijfsniveau, emissiehandel.

Toezicht en handhaving vinden plaats via inspecties, audits en boetes waar nodig. Het doel is om energievraag en emissies te verlagen, de energiezekerheid te vergroten en de overgang naar hernieuwbare energie te ondersteunen.