energielabelregels

Energielabelregels zijn de regels die in de Europese Unie (en in Nederland via nationale wetgeving) bepalen hoe energie labels moeten worden toegepast op energiegerelateerde producten en op gebouwen. Het doel is consumenten duidelijke, vergelijkbare informatie te geven over energieverbruik en daarmee energiebesparing en emissiereductie te stimuleren. De regels verbeteren tegelijkertijd de marktpositie van efficiëntere producten.

Voor producten geldt dat een breed scala aan energieverbruikende goederen een energielabel moet dragen wanneer ze op de markt worden gebracht. Het label laat de energie-efficiëntieklasse zien (van A tot G, met afwijkingen voor sommige categorieën en recente herzieningen van de schaal) en vermeldt, waar relevant, het geschatte jaarlijkse energieverbruik en product-specifieke gegevens zoals inhoud, geluidniveau of waterverbruik. Labels en de bijbehorende data zijn gebaseerd op geharmoniseerde testmethoden en moeten zichtbaar zijn in winkels en op productpagina’s.

Voor gebouwen bestaan eisen omtrent een energielabel in de vorm van een energielabelgebouw (EPC). Een EPC geeft de energieprestatie van een gebouw weer en krijgt een classificatie van A tot G, inclusief geschatte energiekosten en gebruik. Het EPC is vereist bij verkoop, verhuur of oplevering van een gebouw en heeft een geldigheidsduur (vaak enkele jaren tot een decennium), waarna een nieuw certificaat nodig is.

Handhaving vindt plaats door nationale markttoezichthouders die controles uitvoeren en bij niet-naleving boetes of corrigerende maatregelen kunnen opleggen. De regels worden periodiek geüpdatet om te reflecteren recente verbeteringen in testen, data en criteria, en worden nationaal geïmplementeerd en gehandhaafd.