eliminatiehalfwaardetijd
Eliminatiehalfwaardetijd, vaak afgekort tot T1/2, is de tijd die verstrijkt totdat de hoeveelheid of concentratie van een stof in het lichaam met de helft is verminderd. Het is een kernbegrip in pharmacokinetiek en wordt toegepast op geneesmiddelen, toxines en biologische markeringen. De halfwaardetijd helpt bij doseringsplanning en bij het voorspellen van hoe lang een stof in het lichaam blijft.
Bij eenvoudige eliminatie volgt de afname een mono-exponentieel patroon: T1/2 = 0,693/k, waarbij k de eliminatiesnelheidsconstante is.
Factoren: lever- en nierfunctie, leeftijd, gewicht, genetische variaties in metabolisme, interacties met andere middelen, ziektebeelden en
Toepassingen: de halfwaardetijd bepaalt hoe vaak een medicijn moet worden toegediend en hoe lang een stof in
Variatie: waarden variëren sterk tussen stoffen en tussen individuen; ze kunnen variëren van minder dan een
---