Home

elektronenzakking

Elektronenzakking is een begrip uit de atoom- en moleculaire fysica dat verwijst naar het verschijnsel waarbij innerlijke elektronen de coulombische aantrekkingskracht van de kern op buitenste elektronen verminderen. Doordat elektronen onderling repellerend zijn, voelt een buitenste elektron minder van de kernlading dan het daadwerkelijk protonenaantal suggereert. Het resultaat is een lagere effectieve kernlading (Z_eff) die buitenste elektronen ervaren.

Het concept wordt meestal samengevat met Z_eff = Z − σ, waarbij Z het aantal protonen is en σ de

Een praktische manier om σ te schatten is Slaters regels. Die regels geven bepaalde gewichtsfactoren voor elektronen

Elektronenzakking is fundamenteel voor het begrijpen van periodische trends en chemische reactiviteit, en vormt een basisconcept

shielding-constante.
De
waarde
van
σ
hangt
af
van
de
elektronconfiguratie
en
van
hoeveel
elektronen
in
welke
schil
of
subschil
zitten.
Shielding
beïnvloed
kerngebonden
eigenschappen
zoals
de
straal
van
het
atoom,
ionisatie-energie
en
elektronenbinding;
hoe
sterker
de
shielding,
hoe
groter
het
atoomradius
en
hoe
lager
de
ionisatie-energie
doorgaans.
in
dezelfde
schil,
in
de
vorige
hoofdschil
en
in
alle
diepere
schillen,
zodat
men
een
ruwe
waarde
voor
Z_eff
kan
berekenen.
Als
voorbeeld
levert
de
4s-elektron
in
kalium
(Z
=
19)
volgens
deze
regels
een
Z_eff
van
ongeveer
2,
wat
aantoont
dat
buitenste
elektronen
relatief
zwak
aan
de
kern
gebonden
zijn.
in
kwantumchemie
en
spectroscopie.
Het
begrip
is
daarnaast
een
brug
tussen
eenvoudige
modellen
en
complexe
elektron-interacties
in
atomen.