eignarrétt

Eignarréttur er hluti af íslenskri einkaréttarreglu sem fjallar um eignir og réttindi sem fylgja eignarhaldi. Hann felur í sér rétt eiganda til að eiga, nota og ráðstafa eign sinni og tryggja hana fyrir utanaðkomandi hagsmunum. Eignarréttur ná að mestu til fasteigna, lausafar og annarra eignarhluta, og hann tekur mið af því hvernig eignir eru hafnar, skráðar og variðar.

Undirstöðueiningarnar í eignarréttinum eru eignarhald, notkunarréttur og ráðstöfunarréttur. Eignir geta verið í eigu einhvers eða í sameign milli fleiri eigenda. Notkun og ráðstöfun fela í sér rétt til að nýta eignina og ljá hana, spara eða selja hana að vild, en notkun kann einnig að vera háð takmörkunum sem lög og reglur setja.

Framkvæmd eignarréttar fer oft fram í gegnum samninga, svo sem kaup, gjöf eða erfðaskipti. Við fasteignaviðskipti er oft gerð opinber þinglýsing til að gera eignarréttinn opinberan og gagnvart þriðja aðila bindandi. Þinglýsing fasteigna veitir upplýsingar um eigendur, veðréttindi og önnur réttindi sem tengjast eigninni.

Hver eign getur haft veðrétt eða önnur tryggingarréttindi sem bundin eru eigninni, sem hafa áhrif á ráðstöfun og notkun hennar. Eignarréttur er einnig tengdur öðrum ákvörðunum í lagakerfinu, svo sem skattamálum, byggingarmálum og reglugerðum um nýtingu og skipulag.

Samantekt: Eignarréttur veitir grundvöllinn fyrir eignir eiganda, hvernig þær er eignast, hvernig þær eru nýttar og hvernig þær eru variðar og skráðar innan íslensks réttar.