Home

duurzaamheidsclaims

Duurzaamheidsclaims zijn uitspraken of beweringen door een leverancier of producent over de milieubelasting of sociale prestaties van een product, dienst of organisatie. Voorbeelden zijn claims over klimaatimpact (CO2-neutraal), recycleerbaarheid, herkomst van materialen, duurzaam inkopen, energie- of waterbesparing, of dierenwelzijn. Dergelijke claims kunnen betrekking hebben op de productfase, de toeleveringsketen of de organisatie als geheel en kunnen concrete cijfers of onafhankelijke keurmerken bevatten.

Duurzaamheidsclaims kunnen misleidend zijn als ze vaag, ongefundeerd of moeilijk te controleren zijn. Greenwashing ontstaat wanneer

Regelgeving en normen: in de EU vallen duurzaamheidsclaims onder algemene consumentenbescherming en de Richtlijn oneerlijke handelspraktijken.

Best practices: formuleer claims concreet en controleerbaar; geef meetbare cijfers waar mogelijk; vermeld reikwijdte en referentieperiode;

de
claim
wel
aantrekkelijk
klinkt
maar
niet
voldoende
is
onderbouwd.
Daarom
is
transparantie
cruciaal:
onderbouwing
kan
bestaan
uit
levencyclusanalyse,
expliciete
scope
en
referentieperiode,
en,
bij
vereisten
voor
vergelijkbaarheid,
onafhankelijke
verificatie
of
derdenkeurmerken.
Misleidende
claims
kunnen
leiden
tot
handhaving.
Internationale
normen
omvatten
ISO
14021
(milieubeoordeling
en
etikettering),
ISO
14024
(milieukeurmerken)
en
ISO
14025
(milieu-etiketten)
en
EU-initiatieven
zoals
Product
Environmental
Footprint
(PEF)
en
Environmental
Product
Declarations
(EPD).
Op
nationaal
niveau
bestaan
aanvullende
richtlijnen
en
handhavingspraktijken;
in
Nederland
werken
toezichthouders
en
de
ACM
hiermee
samen.
onderbouw
met
bewijs
en
laat
derden
verifiëren;
vermijd
vage
termen
zoals
duurzaam
of
groen
zonder
toelichting.