duinlandschappen

Duinlandschappen zijn kustlandschappen die bestaan uit zandduinen en de daaraan verwante open valleien en strandwallen langs de Noordzeekust. Ze komen voor langs de kusten van Nederland, België en Noordwest-Duitsland en vormen een gevarieerd mosaïek van dynamische duinen en meer stabiele delen. Het landschap is sterk afhankelijk van wind- en waterbeweging en van de aanwezigheid van begroeiing die de duinen vasthoudt.

Ontstaan en structuur: Zand wordt door de wind over het strand aangevoerd en stapelt zich op tot huidige duinen. Actieve duinen, foredunes en tussenliggende duinvalleien ontstaan door voortdurende sedimentatie, erosie en drainage. Vegetatie zoals duingras en struikgewassen vestigt zich op de duinen en stabiliseert het zand, terwijl open plekken en verlanding leiden tot duinvalleien waar water zich verzamelt. Het landschapsbeeld is door mensen ook beïnvloed, bijvoorbeeld door herstelprojecten en begrazing.

Milieu en soortensamenstelling: Duinlandschappen herbergen bijzondere plantengemeenschappen die aangepast zijn aan zand, zout en droogte, evenals een verscheidenheid aan insecten, vogels en andere dieren. De ligging langs kuststreken maakt ze van belang voor migratie en als broedgebied. Een deel van de duinlandschappen behoort tot Natura 2000 of andere beschermingsgebieden.

Beheer en bedreigingen: Conservatie- en beheermaatregelen richten zich op het bevorderen van natuurlijke processen, het voorkomen van overgroei en het verwijderen van invasieve soorten zoals Rosa rugosa. Klimaatverandering en zeespiegelstijging brengen erosie- en overstromingsrisico’s met zich mee, terwijl toeristische druk en verharding de dynamiek kunnen verstoren. Veel duinlandschappen worden beschermd als natuurreservaat of nationaal park.