druppelirrigatie

Druppelirrigatie is een vorm van irrigatie waarbij water (en soms voedingsstoffen) rechtstreeks bij de wortelzone van planten terechtkomt via een netwerk van dunne buisjes en kleine emitters. Het principe is gericht water te geven in kleine hoeveelheden, zodat verdamping en runoff beperkt blijven en de opname door de plant wordt geoptimaliseerd. Deze methode wordt veel toegepast in tuinbouw, boomkwekerijen, wijngaarden en kassen, maar ook bij open veldteelt.

Een typisch druppelsysteem omvat een waterbron, een filtratiesysteem, eventueel een pomp en drukregelaar, hoofd- en subleidingen, en druppellijnen met emitters of microdrippers langs de planten. Emitters kunnen verschillende debieten hebben en worden op zekere afstand langs de rij geplaatst. Ontwerpkeuzes hangen af van bodemdoorlatendheid, gewas, rijafstand en gewenste bevochtiging. Daarnaast kan fertigation worden toegepast, waardoor voedingsstoffen via het water aan het gewas kunnen worden toegediend.

De werking berust op lage druk en lage debieten, waardoor water langzaam in de bodem sijpelt en rechtstreeks bij de wortels terechtkomt. Dit verlaagt verdamping en afvoer en biedt controle over vochtstatus per plant. Het systeem vereist regelmatig onderhoud, met aandacht voor filtratie, het spoelen van leidingen en het controleren op lekkages en verstopte emitters.

Voordelen zijn onder meer efficiënter watergebruik, minder onkruidgroei en betere controle over de wortelvochtigheid. Toepassingen variëren van groenten en fruitgewassen tot siergewassen en kassen. Nadelen kunnen verstoppingen door mineralen of organische resten en de noodzaak van regelmatig onderhoud zijn.