doordringing

Doordringing is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar het handelen of proces waarbij iets door een barrière, lichaam of systeem heen gaat, of naar de mate waarin een idee, product of invloed een domein binnendringt. De werkwoordsvorm is doordringen.

De term heeft toepassingen in verschillende vakgebieden en kan zowel letterlijk als figuurlijk worden begrepen. Letterlijk treden factoren zoals licht, geluid, vloeistoffen of gassen door materialen of membranen, terwijl figuurlijk de invloed of het bereik van ideeën, normen of markten wordt beschreven.

In de natuurwetenschappen en techniek wordt doordringing vaak besproken in termen van penetratie of permeatie, bijvoorbeeld van gas door een membraan, of van straling door materie. Vaak worden gerelateerde begrippen gebruikt zoals permeabiliteit, transmissiecoëfficiënt en diffusie om de mate van doordringing te kwantificeren.

Ook in economie en marketing wordt doordringing gebruikt voor marktpenetratie: de mate waarin een product of dienst een markt heeft doordrongen, gemeten aan marktaandeel of penetratiegraad. In de sociologie en communicatie kan doordringen slaan op de verspreiding van ideeën of cultureleinvloeden.

In een juridische context kan doordringen onder meer verwijzen naar de fysieke penetratie van een gebouw, maar vrijwel altijd spreekt men dan van inbraak; doordringen wordt vaker gebruikt in technische of figuurlijker zin.

Zie ook: penetratie, permeatie, diffusie, marktpenetratie.