dividendrechten

Dividendrechten zijn de rechten van een aandeelhouder om een deel van de winsten van een onderneming te ontvangen in de vorm van dividend. Deze rechten vloeien voort uit eigendom van aandelen en zijn doorgaans vastgelegd in de statuten van de vennootschap en in het toepasselijke vennootschapsrecht. Een dividend heeft meestal geen gegarandeerde betaling; de uitkering hangt af van winst, beschikbare reserves en de goedkeuring door de aandeelhoudersvergadering.

Hoe dividenden tot stand komen en aan wie ze toekomen, verloopt meestal via een proces waarbij het bestuur een dividendvoorstel doet en de algemene vergadering hierover besluit. Het dividend wordt doorgaans per aandeel uitgekeerd en, bij gelijke aandelen, naar rato van het aantal aandelen. In aandelenhandelmarkten gelden ex-dividend- en record-datums: na de ex-dividenddatum heb je als koper meestal geen recht meer op het aangekondigde dividend, en de betaling volgt op een afgesproken betalingdatum. Het bedrag kan contant zijn, maar ook als voorraad (stock dividend) worden uitgekeerd.

Verschillende typen dividendrechten bestaan afhankelijk van het type aandeel. Gewone aandelen geven meestal recht op een gelijk dividend per aandeel; preferente aandelen kunnen afwijkende of prioritaire dividendrechten hebben. Verder zijn er varianten zoals tussentijds dividend of cumulatieve versus niet-cumulatieve dividendrechten. Bij kapitaalverhogingen of fusies kunnen aanvullende regels gelden voor bestaande aandeelhouders.

Juridisch kader en fiscale aspecten vormen belangrijke randvoorwaarden. Uitkeringen kunnen alleen worden gedaan uit distributabele winsten en onder toezicht van solvabiliteits- en kapitaalregels, bedoeld om schuldeisers te beschermen. Belasting op dividend kan per jurisdictie variëren en beïnvloedt de netto-ontvangst voor de belegger.