deurraamcontacten

Deurraamcontacten zijn sensoren die worden toegepast in beveiligings- en automatiseringssystemen om te detecteren of een deur of raam geopend wordt. Ze bestaan doorgaans uit twee onderdelen: een magnetische sensor die op de vaste omlijsting is gemonteerd en een magnetische match of contactpunt dat op het bewegende deel (deur of raam) is bevestigd. Wanneer de deur of het raam gesloten is, liggen beide delen nauw langs elkaar en sluit de schakelaar. Bij opening ontstaat er een afstand tussen de magnet en de sensor, waardoor de schakelaar opent en een signaal naar de aangesloten alarmcentrale of home-automationhub wordt gestuurd.

Er bestaan verschillende types: meestal zijn ze “magnetische contacten” met een reed-schakelaar of een hall-sensor. Ze kunnen als losse (plaatsing op het raamkozijn en op het kozijn) of inbouwcontacten worden toegepast, en in zowel bedrade als draadloze uitvoeringen voorkomen. Draadloze modellen werken op batterijen en zenden statusberichten naar de ontvanger; sommige modellen bieden ook tamper-beveiliging tegen verwijderen of saboteren. Daarnaast zijn er weerbestendige varianten voor buitenmontage en discreet gemonteerde oppervlakkige of inbouwcontacten voor esthetische toepassingen.

Installatie en gebruik: correcte uitlijning en een minimale afstand tussen magnet en sensor zijn cruciaal voor betrouwbare werking—een veelgenoemde aanbeveling is een klein, regelbaar openingsafstand (meestal enkele millimeters). Ze leveren statusgegevens aan beveiligingspanelen en kunnen geïntegreerd worden in slimme woningenystemen via protocoln zoals Z-Wave, Zigbee of EnOcean. Het onderhoud bestaat uit periodieke batterijcontrole bij draadloze modellen en vervanging indien nodig, evenals inspectie op beschadigingen of loszittende bevestigingen.

Doel en betrouwbaarheid maken deurraamcontacten een fundamenteel onderdeel van detectie bij inbraakbeveiliging en woningautomatisering.