Home

condensatiepolymerisatie

Condensatiepolymerisatie is een type polymeervorming waarin monomeren met twee of meer reactieve functies aan elkaar worden gebonden met gelijktijdige eliminatie van een klein molecuul, zoals water, methanol of zoutzuur. Dit afsplitsingsproces maakt de reactie een condenseringsproces en onderscheidt het van additiepolymerisatie, waarbij monomeren zich zonder bijproducten aan elkaar voegen.

Het is doorgaans een stap-growth proces, waarbij de moleculen langzamerhand steeds grotere ketens vormen. Een monomeer

Veelvoorkomende voorbeelden zijn polyethyleentereftalaat (PET), opgebouwd uit tereftaalzuur en ethyleenglycol, en nylon-nylons zoals nylon-6,6, gevormd uit

Belangrijke factoren bij condensatiepolymerisatie zijn temperatuur, druk en de efficiëntie van de verwijdering van het bijproduct;

moet
minstens
twee
reactieve
groepen
bevatten,
zodat
verbindingen
tussen
moleculen
kunnen
plaatsvinden.
Voorbeelden
zijn
esterificatie
tussen
carboxyl-
en
hydroxylgroepen
(polyesters)
en
condensatie
tussen
carboxyl-
en
amino-
of
hydroxylgroepen
(polyamides).
De
vorming
van
hogere
moleculaire
gewichten
gebeurt
als
het
vrijmaken
van
het
bijproduct
continue
wordt
bevorderd,
bijvoorbeeld
door
verdamping
of
verwijdering
onder
vacuüm.
adipinezuur
en
hexamethylenediamine.
Ook
polyurethaanmaterialen
kunnen
via
condensatie-achtige
stappen
ontstaan
wanneer
gevormde
urethanebindingen
ontstaan
met
afgifte
van
bijproducten,
afhankelijk
van
de
gebruikte
route.
deze
factoren
beïnvloeden
de
snelheid,
het
uiteindelijke
molecuulgewicht
en
de
colonisatie
van
kristalliniteit.
De
methode
heeft
brede
toepassingen
in
kunststoffen,
vezels
en
coatings,
met
PET
als
een
van
de
belangrijkste
industriegerichte
voorbeelden.