communicatiemasten

Communicatiemasten zijn hoge verticale constructies die antennes en bijbehorende apparatuur dragen voor draadloze communicatie. Ze vormen een essentieel onderdeel van de infrastructuur voor radio- en televisiedistributie, mobiele netwerken (zoals 4G en 5G), point-to-point-verbindingen en satellietkoppelingen. Masten staan zowel in stedelijke als landelijke gebieden en kunnen op open terrein, langs transportaders of op gebouwen worden geplaatst.

Typen omvatten latticetorens (stalen vakwerk), monopoletorens en guyedmasten (met draden die stabiliteit bieden). De keuze van type hangt af van locatie, zichtlijnen, hoogte en kosten. Masten dragen antennepanelen, repeaters en de bijbehorende voedingen, kabels en apparatuur voor signaalverwerking. Aan de basis bevinden zich vaak beveiligings- en aardingsvoorzieningen, alsook redundante voeding.

Regelgeving en veiligheid: communicatiemasten vallen onder bouw- en milieuvoorschriften en vereisen vaak vergunningen van lokale autoriteiten. Trillings- en stralingsnormen bepalen wat is toegestaan; in veel landen is ook luchtvaartverlichting vereist. Onderhoud en inspectie volgen internationale normen en sectorale richtlijnen. Het ontwerp en de plaatsing streven naar zo min mogelijk visuele en ecologische impact, bijvoorbeeld via co-locatie, camouflage of geïntegreerde vormen.

Ontwikkelingen: door de opkomst van 5G en kleine cellen worden connectiviteitspunten dichter bij de eindgebruiker geplaatst, waardoor het aantal grote masten kan afnemen maar het totaal aan antenne-installaties toeneemt. Wanneer vervanging of beëindiging nodig is, worden verouderde masten volgens de geldende procedures verwijderd.

Zie ook: antennes, base station, radiocommunicatie en netwerkinfrastructuur.