circulatiekringen

Circulatiekringen zijn de hoofdcircuits waardoor bloed door het lichaam circuleert via het hart. In de mens worden doorgaans twee primaire circulatiekringen onderscheiden: de kleine circulatie, ook wel pulmonale circulatie genoemd, en de grote circulatie, of systemische circulatie. Daarnaast is er de coronaircirculatie, die het hart zelf van bloed voorziet.

De kleine circulatie voert bloed van het rechts ventrikel naar de longen via de arteria pulmonalis. In de longen vindt gasuitwisseling plaats: zuurstof wordt opgenomen en kooldioxide afgegeven. Het bloed komt verzadigd terug naar het hart via de venae pulmonales en stroomt de linkerkamer in. Deze kring zorgt ervoor dat zuurstofarm bloed efficiënt wordt omgezet in zuurstofrijk bloed.

De grote circulatie transporteert zuurstofrijk bloed vanuit het linkerventrikel naar de rest van het lichaam via de aorta en systemische arteriën. Nadat zuurstof en voedingsstoffen aan de weefsels zijn afgestaan en afvalstoffen zijn opgenomen, keert het bloed via de venen terug naar het rechter atrium via de vena cava superior en inferior. Deze kring levert het bloed dat naar alle cellen van het lichaam moet, en regelt zo de algemene weefseldoorbloeding.

Coronaircirculatie levert en voert bloed af aan de hartspier zelf via de kransslagaders en -aders. Deze korte kring verloopt onder hoge bloeddruk en is cruciaal voor het functioneren van het hart.

Beide hoofdkringen staan in serie geschakeld: de bloedstroom is in evenwicht, zodat veranderingen in weerstand of hartfunctie attribueerbaar zijn aan één kring ook gevolgen heeft voor de andere. Stoornissen in een kring kunnen leiden tot longstoornissen, weefseloedeem of hartfalen.