Home

celiakie

Celiakie is een auto-immuunstoornis waarbij de inname van gluten leidt tot schade aan de dunne darm bij mensen met een genetische aanleg. Gluten bevat gliadin, wat een ontstekingsreactie in de darm kan veroorzaken. Dit veroorzaakt villusatrofie en malabsorptie, en kan leiden tot uiteenlopende symptomen en voedingsdeficiënties. De genetische aanleg wordt sterk geassocieerd met HLA-DQ2 of HLA-DQ8.

De klachten variëren aanzienlijk. Bij jonge kinderen komen vaak langdurige diarree, buikkrampen, opgroeide groeiachterstand en algemene

Diagnose gebeurt via een combinatie van serologie en weefselonderzoek. Eerst worden serologische testen gedaan, meestal antilichamen

Behandeling is een strikt levenslang glutenvrij dieet. Vermijding van tarwe, rogge en gerst en aandacht voor

Prevalentie ligt wereldwijd rond ongeveer 1 procent. De ziekte komt vaker voor bij mensen met familieleden

ondervoeding
voor.
Volwassenen
kunnen
vooral
non-classic
symptomen
ervaren,
zoals
buikpijn
en
winderigheid,
anemie,
vermoeidheid,
botontkalking
en
onvruchtbaarheidsklachten.
Dermatitis
herpetiformis
is
een
huiduitingsvorm
die
bij
sommige
personen
optreedt.
Omdat
de
symptomen
incongruent
kunnen
zijn,
blijft
de
diagnose
soms
lange
tijd
uit.
tegen
transglutaminase
(anti-tTG-IgA)
met
controle
van
totale
IgA.
Bij
twijfel
kan
anti-endomysium-antilichamen
of
depletie
van
IgA-waarden
worden
toegepast.
Genetische
tests
voor
HLA-DQ2
en
HLA-DQ8
kunnen
helpen
uitsluiten,
maar
zijn
geen
definitieve
diagnose.
De
bevestiging
vindt
meestal
plaats
door
een
dunne-darmaanvulling
(bioptoe)
waarbij
villusatrofie,
cryptHyperplasie
en
verhoogd
aantal
intraepiteleiale
lymfocyten
worden
gezien.
kruisbesmetting
zijn
essentieel.
Een
diëtist
kan
helpen
bij
voedingsplanning
en
het
voorkomen
van
tekorten
(ijzer,
folaat,
vitamine
B12,
calcium,
vitamine
D).
Regelmatige
follow-up
en
monitoring
van
symptomen
en
voedingsstatus
zijn
aanbevolen;
in
sommige
gevallen
kunnen
supplementen
nodig
zijn.
met
celiakie
en
bij
andere
auto-immuun
aandoeningen.
Bij
onbehandelde
celiakie
kunnen
malabsorptie,
botgezondheidproblemen
en
een
verhoogd
risico
op
bepaalde
complicaties,
zoals
enteropathie-geassocieerde
T-cel-lymfoom,
optreden.
Met
een
streng
dieet
verloopt
de
prognose
doorgaans
gunstig.