bochtbewegingen

Bochtbewegingen zijn bewegingen waarbij een voertuig of vaartuig een bocht of curve doorloopt, zodat de koers verandert langs een kromme lijn. In het wegverkeer, bij wielrennen en motorrijden vormen ze een kernonderdeel van rijtechniek en balans. De uitvoering hangt af van snelheid, de straal van de bocht, het wegdek en de grip van de wielen, evenals de verdeling van het gewicht en de staat van de banden.

Fysiek gezien levert bandenfrictie de centripetale kracht die nodig is om in de bocht te blijven volgen. Bij hogere snelheid of een scherpere bocht neemt de vereiste grip toe. Onvoldoende grip of te hoge snelheid kan leiden tot onderstuur (het voorwiel verliest grip) of overstuur (het achterwiel glijdt uit naar buiten). Gewichtsoverdracht bij remmen of accelereren beïnvloedt welke banden het meeste dragen.

Qua techniek kiezen bestuurders vaak een zo zuinig mogelijke ingreep: remmen voor de bocht, een geplande lijn volgen die als apex kan dienen, en pas krachtig gas geven na de apex. Bij gevorderde rijtechniek kan ook trail braking of varianten van vroege of late apex toegepast worden. Voor fietsers en motorfietsers geldt een vergelijkbare aanpak: vooruit kijken, de bocht inkleuren met het eigen gewicht en de rijpositie, en geleidelijk sturen en remmen voor de bocht.

Veiligheid en weginfrastructuur spelen een belangrijke rol. De radii van bochten, wegdekcondities en weersomstandigheden beïnvloeden de benodigde snelheid en grip. Bochtbewegingen worden daarom in opleidingen en trainingen benadrukt, en wegenontwerp houdt rekening met boogstraal, zichtlijnen en afwatering om veilige omstandigheden te bieden.