bloedingsverleden

Bloedingsverleden is de verzameling van eerder opgetreden bloedingen bij een persoon. Het omvat de aard, frequentie, duur en ernst van bloedingen, zowel spontaan als na letsel of medische procedures. Veelvoorkomende categorieën zijn mucosaal bloedverlies zoals epistaxis (neusbloeding), bloedingen uit de mond of het tandvlees, overvloedige menorragie bij vrouwen, ecchymosen en bloedingen in het maagdarmkanaal of centrale zenuwstelsel. De leeftijd bij het begin van de klachten en de familiegeschiedenis van bloedingsstoornissen zijn belangrijke aanwijzingen.

Om het bloedingsverleden systematisch te evalueren wordt meestal een uitgebreide anamnese afgenomen. Klinici gebruiken bij voorkeur gestandaardiseerde bleeding assessment tools, zoals ISTH-BAT (Bleeding Assessment Tool van de International Society on Thrombosis and Haemostasis), om de ernst en het patroon van bloedingen te kwantificeren. Belangrijke details zijn: het type bloedingen, de frequentie en duur, de noodzaak van medische behandeling of transfusies, de ernst per moment, het optreden na chirurgische ingrepen of dentale ingrepen, en familie- of medisch verleden van coagulopathieën.

Een aanzienlijk uitgebreid bloedingsverleden kan wijzen op een erfelijke trombocytopathie of stollingsstoornis (bijv. hemofilie A of B, von Willebrand-d ziekte, plaataandoeningen) of op acquisieve oorzaken zoals antistollingsmiddelen, leverziekte of coagulopathie door sepsis of DIC. Het bloedingsverleden beïnvloedt diagnostiek en behandeling, zoals voortgezette stollingsonderzoeken vooraf aan chirurgie of een gerichte verwijzing naar hematologie.

Beperkingen bestaan uit terugroepen van gebeurtenissen die in het verleden plaatsvonden en mogelijk onvolledige informatie. Een negatief bloedingsverleden sluit een milde stoornis niet uit. Het blijft een hulpmiddel in combinatie met laboratoriumonderzoek en klinische evaluatie voor risicobeoordeling en behandelplanning.