bloedbeeldveranderingen

Bloedbeeldveranderingen zijn afwijkingen in de resultaten van een bloedonderzoek, meestal af te lezen uit een volledig bloedbeeld. Dit beeld omvat de aantallen en kenmerken van rode bloedcellen (RBC), witte bloedcellen (WBC) en bloedplaatjes, evenals rode bloedcel-indices zoals het gemiddelde volume (MCV), de hoeveelheid hemoglobine per cel (MCH), de hemoglobineconcentratie (MCHC) en de grootte-variatie (RDW). Morfologische kenmerken die op een bloeduitstrijkje zichtbaar zijn, kunnen ook afwijkend zijn. Bloedbeeldveranderingen kunnen wijzen op aandoeningen zoals bloedarmoede, infectie of ontsteking, stoornissen van het beenmerg of hematologische maligniteiten. Ze kunnen plotseling ontstaan of chronisch zijn en kunnen tijdelijk zijn door ziekte, medicatie of andere factoren.

De belangrijkste componenten van het bloedbeeld zijn de rode bloedcellen, de witte bloedcellen en de bloedplaatjes. Bij elk van deze celgroepen kunnen aantallen afwijken en kunnen ook specifieke patronen voorkomen, zoals leukocytose of leukopenie, trombocytose of trombocytopenie. Aandoeningen kunnen leiden tot typerende patronen, zoals normocytische normochrome anemie, microcytische of macrocytische anemie, of afwijkingen in de WBC-differentiaal (bijvoorbeeld neutrofiel- of lymfocytendalingen). Een bloedbeeld alleen is zelden diagnostisch; often vereist de arts aanvullende tests en klinische informatie.

Interpretatie van bloedbeeldveranderingen gebeurt in de klinische context en kan beïnvloed worden door factoren zoals leeftijd, zwangerschap, hydratatietoestand en tijdstip van de dag. Het is een hulpmiddel voor screening, diagnose en monitoring van behandelingen, maar verdere onderzoeken (zoals reticulocyten, ferritine, B12/folaat of beenmergonderzoek) kunnen nodig zijn voor een definitieve diagnose.