bijvoeging

Bijvoeging is een Nederlands woord met meerdere betekenissen. In het algemeen verwijst het naar iets wat aan een ander stuk tekst of object wordt toegevoegd. In officiële en administratieve contexten kan het slaan op een toegevoegde, aanvullende component van een document, zoals een bijvoeging aan een rapport of brief.

In de grammaticaal-wetenschappelijke betekenis duidt bijvoeging op een functie die een woord toevoegt aan een zelfstandig naamwoord om kenmerken of relaties te beschrijven. Vaak gaat het om bijvoeglijk naamwoorden, zoals in voorbeelden als “rode auto” of “grote huis”, maar ook om andere vormen van bijvoegende bepalingen die eigenschap, bezit of soort aanduiden. De term wordt in de moderne taalkunde soms vervangen door specificere termen zoals bijvoeglijk naamwoord of bijvoegende bepaling, en de precieze toepassing kan per grammaticus verschillen.

Wat betreft het gebruik in documenten heeft bijvoeging meestal betrekking op iets wat is toegevoegd aan het oorspronkelijke materiaal. In veel gevallen spreekt men van bijlagen of bijlagenlijst om bestanden of documenten te beschrijven die meegestuurd worden. In formele teksten kan “met bijvoeging van” aangeven dat aanvullende documenten zijn gevoegd. In de praktijk wordt echter vaker gesproken van bijlage wanneer het om concrete bestanden gaat, terwijl bijvoeging als term wat formeler of breed kan aanvoelen.

Zie ook: bijlage, bijvoeglijk naamwoord, bijvoegende bepaling.