beroepskwalificering

Beroepskwalificering is een certificaat of ander bewijs dat aantoont dat iemand beschikt over de bekwaamheden die nodig zijn om een bepaald beroep of vak uit te oefenen. Het richt zich op praktische vaardigheden en beroepscompetenties die direct inzetbaar zijn in het werkveld. De kwalificering is vooral bekend binnen het Nederlandse beroepsonderwijs en de volwasseneneducatie, maar kan ook relevant zijn voor gereguleerde beroepen waar licenties of erkenning vereist zijn.

Krijgen van een beroepskwalificering kan op verschillende manieren verlopen. Een route is het afronden van een erkend beroepsopleiding die rechtstreeks leidt tot de kwalificering. Een andere route is de erkenning van verworven competenties (EVC) of een gelijkwaardig traject, waarbij eerder opgedane werkervaring en leerervaringen worden gevalideerd door een erkende instantie. Soms worden deze routes gecombineerd met praktijk- en/of theoretische examens.

De beoordeling omvat meestal een mix van theoretische toetsen, praktische proeven en werkplekbeoordelingen. Een portfolio met bewijzen van opgedane ervaring kan daar een belangrijk onderdeel van vormen. Het doel is te verifiëren dat de betrokkene de vereiste kennis, vaardigheden en beroepshouding beheerst.

Een beroepskwalificering kan wettelijk vereist zijn voor bepaalde beroepen of sectoren, of dienen als middel om de inzetbaarheid en doorstroming te verbeteren. De geldigheid en herziening van een kwalificering variëren per beroep en regeling; sommige kwalificeringen blijven geldig, terwijl anderen periodieke bijscholing of herregistratie vereisen.