belichtingsdriehoek

Belichtingsdriehoek verwijst naar de drie hoofdparameters die samen de belichting van een foto bepalen: diafragma, sluitertijd en ISO-waarde. Deze drie elementen werken samen en beïnvloeden niet alleen de belichting maar ook de creatieve aspecten van een beeld, zoals scherptediepte en bewegingsweergave.

Diafragma, oftewel de lensopening, regelt hoeveel licht er door de lens naar de sensor komt. Een groter diafragma (kleiner f-getal zoals f/2.8) laat meer licht binnen en geeft een ondiepe scherptediepte. Een kleiner diafragma (bijv. f/11) laat minder licht binnen en levert een grotere scherptediepte op.

Sluitertijd is de duur dat de sensor belicht wordt. Een korte sluitertijd bevries beweging maar laat minder licht toe; een lange sluitertijd laat meer licht binnen maar kan bewegingsonscherpte veroorzaken. De keuze hangt af van de snelheid van het onderwerp en de gewenste perceptie van beweging.

ISO-waarde geeft aan hoe gevoelig de sensor is voor licht. Een lagere ISO produceert minder ruis en behoudt detail, maar vereist doorgaans meer licht of langere belichting. Een hogere ISO verhoogt de gevoeligheid, waardoor belichting sneller mogelijk is in donkerder omstandigheden, maar dit gaat ten koste van meer ruis en mogelijk minder dynamisch bereik.

Verhouding en compensatie: om tot de juiste belichting te komen, kan men één parameter verhogen en een andere verlagen of de belichtingstijd of lichtinval aanpassen. In stops kan men aangeven hoeveel belichting er wordt aangepast. Camera’s meten vaak het licht en bieden automatische modi, terwijl de belichtingsdriehoek in manuele modus volledige controle biedt over creatief resultaat.