Home

beleggingsprotection

Beleggingsprotection, ook wel beleggingsbescherming, verwijst naar het geheel van maatregelen, processen en producten die gericht zijn op het behoud van kapitaal in een beleggingsportefeuille en op het voorkomen van misbruik door aanbieders. Het doel is om verliezen te beperken, transparantie te vergroten en de uitvoering van beleggingen eerlijk en verantwoord te laten verlopen.

In de Europese Unie en in Nederland valt beleggingsbescherming onder toezicht van financiële toezichthouders zoals de

Beschermingsinstrumenten omvatten preventieve risicobeheersing zoals diversificatie, regelmatige herallocatie en stresstesten van portefeuilles. Hedging met afgeleide instrumenten

Het nastreven van beleggingsbescherming kent grenzen: bescherming door producten of beleid kan kosten verhogen en de

Beleggingsbescherming is een dynamisch onderdeel van beleggen dat reguleert en risicobeperking combineert met verantwoorde beleggingskeuzes. Het

Autoriteit
Financiële
Markten
(AFM).
Regels
zoals
MiFID
II,
UCITS
en
PRIIPs
verplichten
duidelijke
productinformatie,
geschiktheidsbeoordelingen
en
adequate
informatievoorziening
aan
beleggers.
Daarnaast
bestaan
er
waar
mogelijk
compensatieregimes
en
bewaarstructuren
die
beleggers
beschermen
tegen
fraude.
(opties,
futures)
kan
verliezen
dempen,
maar
brengt
kosten
en
complexiteit
met
zich
mee.
Structuurproducten
met
kapitaalsbescherming
bieden
hoofdsombehoud
bij
einddatum,
maar
vaak
tegen
hogere
kosten
en
mogelijk
beperkt
rendement.
Voor
particulieren
is
due
diligence,
duidelijke
doelstellingen
en
passende
productkenmerken
essentieel.
upside
beperken.
Geen
enkele
vorm
van
bescherming
kan
marktrisico
of
falen
van
aanbieders
uitsluiten.
Succesvolle
toepassing
vereist
een
afweging
tussen
risico,
kosten
en
beleggingshorizon.
is
bedoeld
om
beleggers
een
betrouwbaarder
speelveld
te
bieden
zonder
de
kans
op
rendement
onnodig
te
beperken.