bekkenbanden

Bekkenbanden zijn stevige vezelige structuren die de botten van het bekken bij elkaar houden en zo de bekkenring stabiliseren. Ze vormen samen met de bekkengewrichten, de spieren en de fascia een cruciaal systeem voor de overdracht van krachten tussen de romp en de onderste ledematen en voor de ondersteuning van bekkenorganen zoals de blaas en bij vrouwen de uterus.

Belangrijke bekkenbanden omvatten onder andere de sacroiliacale banden, die het sacrum met de ilia verbinden en bestaan uit voorste, tussenliggende (interosseuze) en achterste ligaments. Daarnaast zijn er het sacrotuberale en sacrospinaal ligament, die het sacrum verbinden met de sittebeenderen en bijdragen aan de vorm en stevigheid van het bekkenkanaal. Aan de voorzijde van het bekken bevinden zich de ligamenten die de symfyse pubis ondersteunen: het superior pubic ligament en het inferior (subpubic) ligament.

Functie van de bekkenbanden is veelzijdig: ze zorgen voor stabiliteit van de sacroiliacale gewrichten, dragen bij aan de overdracht van krachten tussen romp en benen, helpen de positie van het bekken te handhaven en ondersteunen de transversale en verticale stabiliteit van de bekkenring tijdens lopen, rennen enTill.

Klinisch kunnen bekkenbanden bij blessures of zwangerschap altering fragiliteit vertonen. Tijdens de zwangerschap kan hormoonreleasing leiden tot verhoogde laxiteit van de banden, wat bekkenpijn, een groter bewegingsbereik en soms diastase van de symfyse tot gevolg kan hebben bij bevalling. Bij trauma of fracturen van het bekken spelen deze banden een rol in de stabiliteit en genezing.