behandelingskosten

Behandelingskosten verwijzen naar de kosten die gemoeid zijn met een medische of psychologische behandeling voor een patiënt. Deze kosten kunnen direct zijn, zoals het consult, diagnostische tests, een operatie, medicijnen die tijdens de behandeling worden toegediend en medische hulpmiddelen, maar ook indirect, zoals reiskosten, tijdverlies door ziekteverzuim en zorg door familieleden.

De hoogte van behandelingskosten wordt bepaald door het type behandeling, de setting (bijvoorbeeld poliklinisch versus klinisch), de gebruikte materialen en de duur van de behandeling. Tarieven worden vaak vastgesteld via afspraken tussen zorgverleners en zorgverzekeraars of gebaseerd op standaardprijslijsten en uurtarieven. In sommige gevallen kunnen kosten per behandeling of per zorgtraject worden vastgelegd, terwijl in andere situaties kosten per verrichting of per dag worden gefactureerd.

Vergoeding en eigen bijdrage hangen samen met het zorgstelsel en de verzekering van de patiënt. In veel systemen wordt een deel van de behandelingskosten vergoed via de basisverzekering of aanvullende verzekeringen; de patiënt kan te maken krijgen met een eigen bijdrage of eigen risico en soms met kosten die niet worden vergoed. Patiënten ontvangen doorgaans een overzicht van een factuur waarop vergoedingen en de resterende betaling staan.

Inzicht in de kosten kan helpen bij het plannen en budgetteren van zorg. Het is aan te raden vooraf navraag te doen bij de zorginstelling en de verzekering over wat wel en niet vergoed wordt en welke eigen betalingen gelden.