arbeidsparticipatiegraad

Arbeidsparticipatiegraad is een statistische indicator die het aandeel van de bevolking in de arbeidsleeftijd weergeeft dat actief deelnam aan de arbeidsmarkt. In de meest gangbare definities omvat dit zowel mensen die een baan hebben als mensen die actief naar werk zoeken maar geen baan hebben. De graad kan verschillen per land en per leeftijdsgroep; vaak wordt gekozen voor de doelgroep 15 tot 64 jaar of 15 tot 74 jaar.

Berekening: arbeidsparticipatiegraad = (aantal werkenden plus aantal werkzoekenden) / (totaal aantal personen in de arbeidsleeftijd) × 100. Soms worden afzonderlijke cijfers gerapporteerd voor mannen en vrouwen, of voor diverse leeftijdsgroepen.

Belang: deze graad is een kernindicator van de economische activiteit en van het benutten van menselijk kapitaal. Veranderingen kunnen voortkomen uit demografische factoren (zoals vergrijzing), wet- en regelgeving (pensioenleeftijd), loon- en arbeidsvoorwaarden en maatschappelijke ontwikkelingen zoals de beschikbaarheid van kinderopvang. Een hogere participatiegraad duidt vaak op een groter arbeidspotentieel en kan samenhangen met economische groei; beleidsmaatregelen die deelname bevorderen, zoals flexibele arbeid of opvoedkundige voorzieningen, kunnen de graad beïnvloeden.

Limitaties: definities en meetmethoden verschillen per land, waardoor internationale vergelijkingen voorzichtig moeten worden geïnterpreteerd. Niet alle vormen van arbeid worden even volledig geteld; deeltijdbanen of informele arbeid kunnen ondervertegenwoordigd zijn. Daarnaast kunnen cijfers seizoensgebonden of conjunctuurafhankelijk zijn.

Zie ook: arbeidsmarktparticipatie, werkgelegenheid, werkloosheid, gendergelijkheid op de arbeidsmarkt, demografische factoren.

---