altricialzne

Altricialzne odnosi się do cechy rozwojowej niektórych zwierząt, w której potomstwo rodzi się w niedorozwiniętej postaci i wymaga długotrwałej opieki ze strony rodziców. Młode altricialzne są zwykle ślepia, nagie lub słabo osłonięte futerkiem, bezradne i niezdolne do samodzielnego utrzymania temperatury ciała, zdobywania pokarmu ani obrony. Rozwój po narodzinach jest zwykle długi i młode pozostają w pobliżu opiekunów, otrzymując regularne karmienie i ochronę przez tygodnie lub miesiące.

Wśród zwierząt altricialzność występuje najczęściej w ptakach i wielu ssakach. U ptaków młode altricialzne rodzą się nagie lub prawie nagie, ślepe i bezradne, wymagając stałej opieki, zanim nauczą się latać. Wśród ssaków występuje duże zróżnicowanie; część gatunków ma młode w znacznym stopniu zależne od rodziców przez dłuższy czas, podczas gdy inne charakteryzują się większą samodzielnością już po narodzinach. Istnieją także formy o stopniu rozwoju pośrednim, które łączą cechy obu skrajności.

Znaczenie ekologiczne altricialzności wiąże się z strategiami rozrodczo-życiowymi. Wysoka inwestycja rodzicielska i chronione warunki wzrostu młodych mogą sprzyjać przetrwaniu w środowiskach o zmiennym lub ryzykownym otoczeniu, kosztem dłuższego okresu zależności od opiekunów. W badaniach rozwoju zwierząt altricialzność stanowi kluczowy wymiar różnic w strategiach rozmnażania i tempo dojrzewania.