abundantiemetingen
Abundantiemetingen, in het Engels wel abundance measurements, verwijzen naar systematische waarnemingen die het aantal of de concentratie van organismen in een bepaald gebied, tijdsinterval of volume vastleggen. Abundantie kan absolute aantallen betreffen, zoals het totale aantal individuen, of dichtheid uitgedrukt als individuen per oppervlakte- of volumeeenheid. Soms gaat het om relatieve maten, bijvoorbeeld een index of de bedekking van een soort in een vegetatie.
Er zijn diverse methoden, afhankelijk van de soort en de omgeving. Directe tellingen: telmethoden in een afgebakend
Moderne technieken omvatten camera’s, audio- en vide-surveys, eDNA, remote sensing en citizen science. Deze methoden kunnen
De analyse richt zich op schattingen van populatiegrootte, dichtheid of relatieve abundantie, met bijbehorende onzekerheidsmarges. Belangrijke
Toepassingsgebieden omvatten biodiversiteitsmonitoring, populatiebeheer, invasieve soorten, watersystemen, landbouw en bosbouw. Uitdagingen zijn onder meer variatie in