absorptieproblemen

Absorptieproblemen is een verzamelnaam voor stoornissen waarbij de dunne darm voedingsstoffen onvoldoende of onvolledig opneemt. Dit kan leiden tot malnutritie en tekorten aan voedingstoffen zoals ijzer, vitamine B12 en de vetoplosbare vitaminen A, D, E en K, evenals vocht en calorieën.

Oorzaken zijn divers en omvatten coeliakie (glutenintolerantie), inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn, darmoperaties die de absorptie beïnvloeden, pancreatische insufficiëntie, lactose-intolerantie en SIBO (darmbacteriën in de dunne darm). Ook giardiasis, andere darminfecties en bepaalde medicijnen kunnen bijdragen; soms blijft de oorzaak onbekend.

Symptomen variëren maar kunnen bestaan uit chronische diarree of obstipatie, buikpijn, een opgeblazen gevoel en gewichtsverlies. Langdurige malabsorptie kan leiden tot bloedarmoede, vermoeidheid en tekorten aan ijzer, vitamine B12 en vetoplosbare vitaminen, met mogelijk botontkalking als gevolg.

Diagnostiek combineert klinische beoordeling met gerichte onderzoeken. Bloedonderzoek vergelijkt tekorten met normale waarden; fecale elastase-testen kunnen pancreatische insufficiëntie aantonen; fecale vettesten meten vetopname. D-xylose-test en specifieke ademtesten helpen bij respectievelijk darmalabsorptie en SIBO. Serologie, endoscopie met biopten en beeldvorming kunnen de oorzaak achterhalen.

Behandeling is gericht op de onderliggende oorzaak en ondersteuning van de absorptie. Dietaire aanpassingen zoals lactosevrij of glutenvrij dieet kunnen nodig zijn, evenals behandeling van de onderliggende aandoening. Pancreatische enzymen kunnen worden voorgeschreven bij insufficiëntie; supplementen (ijzer, vitamine B12, vitamines) worden toegediend waar nodig,appaaghydratie en elektrolytenbalans worden bewaakt. Bij SIBO kunnen antibiotica nodig zijn. Prognose hangt af van de oorzaak en tijdige behandeling; bij kinderen kan tijdige interventie groei en ontwikkeling verbeteren.