Home

absorptiefrequenties

Absorptiefrequenties zijn de specifieke frequenties van elektromagnetische straling die door een stof worden geabsorbeerd. De absorptie treedt op wanneer een fotonenergie overeenkomt met het energieverschil tussen twee quantumtoestanden van een systeem, bijvoorbeeld tussen moleculaire of atomaire niveaus. Bij bepaalde frequenties kan een stof fotonen overdragen aan het systeem, waardoor de straling op die frequenties verdwijnt uit de doorgelaten of gereflecteerde straling. In een absorptiespectrum verschijnen zo pieken op de absorberende frequenties.

De frequenties hangen af van de interne structuur van de stof en het type overgang. Overgangen kunnen

Een absorptiespectrum geeft zo informatie over de samenstelling en structuur van een stof. De positie van de

Toepassingen van absorberende frequenties zijn onder meer chemische analyse, materialenkunde, atmosferische wetenschap en astronomie. Frequentieveranderingen kunnen

elektronisch
zijn
(zichtbaar
of
ultraviolet),
vibrational-rotational
(infrarood)
of
puur
rotatoir
(microwave).
In
vaste
stoffen
kunnen
absorpties
ontstaan
door
band-overgangen
of
defecttoestanden
binnen
een
bandensysteem.
De
intensiteit
van
een
absorptiefrequentie
wordt
bepaald
door
de
overgangs
dipoolmoment
en
de
populatie
van
het
initiële
niveau,
die
afhankelijk
is
van
de
temperatuur
en
de
omgeving.
pieken
geeft
aan
welke
energieverschillen
bestaan,
terwijl
de
intensiteit
iets
zegt
over
de
concentratie
en
de
sterkte
van
de
overgang.
In
chemische
analyse
wordt
vaak
gebruikgemaakt
van
Beer-Lambert-wet,
waarbij
de
mate
van
absorptie
afhangt
van
de
concentratie,
de
padlengte
en
de
molaire
absorptiecoëfficiënt.
optreden
door
temperatuur,
druk
en
omgeving,
waardoor
de
lijnen
verschuiven
of
verbreden.
Een
bekend
voorbeeld
is
water
dat
sterk
infrarood
absorbeert
door
O-H-bindingen,
terwijl
planten
groen
lijken
door
absorptie
van
blauw
en
rood
licht
door
chlorofyl.