Home

aanvoeging

Aanvoeging is een taalkundige term die verwijst naar het proces waarbij een woord wordt gevormd of verbogen door toevoeging van morfemen aan de basis. Het omvat voorvoegsels (prefixes), achtervoegsels (suffixes), infixen en circumfixen. Door aanvoeging kan de betekenis van een woord veranderen, de woordklasse wijzigen of grammaticale informatie aangeven. Het verschilt van samenstelling, waarbij twee zelfstandige woorden samengaan zonder morfeematische wijziging.

Er bestaan twee hoofdtypen: derivationale aanvoeging en flexionele (inflectionele) aanvoeging. Derivatie vormt vaak nieuwe woorden of

De vorm van aanvoegingen kan variëren door klankregels en spelling. Sommige affixen blijven onveranderd aan het

In de taalkunde is aanvoeging een fundamentele bouwsteen van morfologie en woordvorming. Het wordt vaak onderzocht

verandert
de
woordklasse:
bijvoorbeeld
het
voorvoegsel
ver-
in
veranderen,
het
achtervoegsel
-baar
in
betaalbaar,
of
-heid
in
eerlijkheid
en
-lijk
in
vriendelijk.
Diminutieven
zoals
-tje
(huis
→
huisje)
veranderen
de
grootte
of
perceptie
van
het
woord.
Flexie
levert
grammaticale
informatie
zoals
getal
en
tijd:
meervouden
met
-en/-s
(boeken,
katten)
en
werkwoordsuitgangen
zoals
-t
bij
derde
persoon
enkelvoud
in
tegenwoordige
tijd
(loopt).
woord
vastzitten,
anderen
verlenen
een
klankverandering
of
worden
aan
het
basiswoord
geplakt
met
tussenliggende
klankregels.
naast
samenstelling
en
afleiding
om
de
structuur
van
woorden
en
taalverandering
te
verklaren.